ฉันรับความจริงมิไหวอีกแร้วว
อยากหลับไปนานแสนนานเหลือเกิน
ฉันเหนื่อย กับ การตอบคำถาม
กล่าวถึงฉันในเรื่องต่างๆ
ฉันยังร้องไห้ไม่หยุด
ตั้งแต่วันนั้นมา
ฉันต้องทนฝืนรับความจริง
ซ้ำแร้วซ้ำเล่า
แอบสะกดใจไว้ไม่ให้ร้องไห้
แต่ก็มีหลายครั้งที่ฉันไม่ไหว
..จิงๆ..
ต้องแสดงความอ่อนแอต่อหน้าคนอื่น
ฉันมักต้องตอบคำถามคนอื่นเสมอว่า
>>ทำไมไม่มีความสุขเหมือนคู่อื่นเขา<<
แร้วจาให้ฉันตอบยังไงล่ะ
ในเมื่อทุกๆอย่างมัน...
ฉันจาไม่รักใครอีกแร้ววว
ฉันเจ็บปวดกับการรักใครสักคนมากก่าชีวิตของฉัน
รักมากเหลือเกิน
ที่รักฉันไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้อีกแร้ว
ฉันอยากขอโทษ อยากบอกว่าเสียใจ
และในวันนั้นฉันก็น่าจะพูดออกไป
ไม่น่าจะหยิ่งนักเลยย
เพราะมันคงอาจจะดีก่านี้
สุดท้ายนี้
ฉันรักเธอตลอดไปป
แม้เทอจะเปนของๆคนอื่น
ลาก่อน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น